Terwijl de meesten onder u op eerste Paasdag de verplichte familiebezoekjes afwerken gevolgd door het inmiddels net zo onvermijdelijke ronddolen door IKEA op Tweede Paasdag, mag u deze dagen verwijlen bij de volgende kwestie: waarom drink ik wijn?
Het antwoord op bovenstaande vraag is niet ‘omdat ik dat lekker vind’. Nee, de wortels van uw wijninname liggen veel verder terug in de tijd, namelijk bij het vroege christendom. In het oude Israël stond wijn symbool voor de weldaad van het beloofde land. In de eerste eeuw van onze jaartelling was wijn een teken van economische welvaart. Van Jezus weten we dat Hij veelvuldig maaltijd hield met zijn leerlingen. Het laatste avondmaal, op wat wij nu Witte Donderdag noemen, was de laatste keer dat Hij samen met zijn leerlingen tafelde. Daarna werd Hij gevangen genomen en ter dood gebracht.
Wijn als religieuze noodzaak
Neem even het beroemde schilderij van Leonardo Da Vinci in gedachten of – als u afgelopen donderdag gekeken heeft – het verhaal van ‘The Passion’. Tijdens het laatste avondmaal deelt Jezus brood en wijn met zijn leerlingen. Hij vraagt hen dit te blijven doen, ook na zijn dood, om Hem te gedenken. De eerste leerlingen houden dit trouw vol en met het groeiend aantal gelovigen ontstaan de christelijke huismaaltijden ter nagedachtenis aan Jezus. In het jaar 110 legt de kerkvader Ignatius van Anthiochië het nuttigen van brood en wijn tijdens de eucharistie theologisch vast. Het christendom wordt staatsgodsdienst in 380 onder keizer Theodosius en raakt alom verspreid in Europa. Bovendien is het (nog steeds) goed gebruik dat priesters iedere dag de mis opdragen en u begrijpt de simpele noodzaak van de vele wijngaarden.
Ieder klooster maakte in de Middeleeuwen zijn eigen wijn om te voorzien in een (liturgische) behoefte. Toen Paus Clemens V in 1309 noodgedwongen van Rome naar Avignon moest verhuizen, kwam in zijn kielzog een oenoloog mee. Daarom bestaat Châteauneuf-du-Pape, maar ook wijn uit de Klostergarten, van de Mönchberg en al die andere wijngaarden die hun afkomst niet verloochenen. En was het niet vanwege het toevallige gepruts van een monnik in de wijnkelder of u had nooit Champagne of Port geproefd! De lange rij van mensen die het nuttige en noodzakelijke met het aangename wisten te verenigen, is de reden dat u en ik vandaag de dag wijn drinken. Wellicht een troostende gedachte wanneer u maandag in de rij voor de kassa bij de IKEA staat…
Wat was er eerder? De wijn of het ei? Lees erover in Claudia’s wijnblog van deze week. Bisschopswijn wenst u vrolijke en wijnrijke paasdagen toe!