Het carnavalsfeest is voorbij. Aswoensdag vormt het begin van de vastentijd. Veertig dagen tot aan Pasen, het feest van de opstanding. Veertig dagen de tijd voor soberisme, contemplatie en bezinning.
Dodelijk voor een wijnblogje, maar toenemend in populariteit: de vastenperiode voorafgaand aan Pasen. In navolging van Jezus die zich veertig dagen in de woestijn terugtrok om zich voor te bereiden op zijn openbare leven, probeert menig christen zich de komende weken te heroriënteren op zijn christelijke bronnen. Bij bewustwording hoort afstand doen van bepaalde gewoontes of liefhebberijen. Vroeger waren de regels een stuk strenger: geen vlees op vrijdag, of überhaupt bepaalde dagen helemaal geen eten of drinken. Tegenwoordig telt vooral de innerlijke gesteldheid en probeert de vaster zichzelf te ontzeggen wat hem het meest pijn doet. Voor de meesten alcohol of roken en voor de die hards beiden.
Ook de steller van deze blog doet vrolijk mee. Veertig dagen niet snoepen (is te doen) en veertig dagen geen wijn (vooralsnog geen commentaar). En nog belangrijker: veertig dagen geen slappe excuses dat de antioxidanten toch wel erg gezond zijn, sterker nog, onmisbaar in mijn schijf van vijf of dat alcohol essentieel is voor mijn doorbloeding. Nee, vette dinsdag, zoals de vastenavond voorafgaand aan Aswoensdag ook wel wordt genoemd was het keerpunt. Nog één dag van alles veel te veel en dan in zak en as.
Een kwestie van geduld
En toch… in Limburg lijkt de bezinning al tijdens het carnavalsfeest in te treden. In ons dialect noemen we het feest als geheel ‘Vasteloavend’, Vastenavond, in plaats van carnaval. Een diep ingesleten besef van de komende vasten doet ons meer genieten van de alcoholische versnaperingen waaraan we ons drie dagen te goed doen. Hoewel de meesten dat ook ongetwijfeld prima zonder dit besef kunnen. Bierfeest carnaval stelt daarnaast de wijndrinker bij voorbaat al voor de fundamentele keuze: meedoen of thuisblijven. Met weemoed denkt hij terug aan de 11de van de 11de, de officiële opening van het carnavalsseizoen op de naamdag van Sint Maarten, legeraanvoerder, bisschop van Tours én beschermheilige van de wijnboeren. Dit kan geen toeval zijn. Er is hoop. Zelfgekozen drooglegging biedt de komende veertig dagen ruimte voor een nuchtere herbezinning op oude tradities zoals de onlosmakelijke verbondenheid van carnaval en vasten én een frisse kijk op nieuwe mogelijkheden om wijnheilige Martinus prominent en blijvend in te sleutelen in het carnavalsfeest. Het is een kwestie van geduld…