De lekkerste Pinot Gris van de Elzas in 2015 komt uit… Thorn, het witte stadje aan de Maas in Midden-Limburg. Wat is hier aan de hand? Is het gras bij de buren groener, is wat van ver komt lekkerder, beter en mooier? Op naar Thorn voor het antwoord.
Om niet de Pinot Gris-wijnen uit de Elzas in mijn eigen assortiment tot tweederangs burgers te degraderen, zal ik kort uitleggen hoe de meeste wijnkeuringen in zijn werk gaan. De keurders proeven volgens een van te voren opgesteld reglement en kennen punten toe voor onder andere kleur, geur, smaak, afdronk en complexiteit in de afzonderlijke categorieën wit, rood, rosé etc. Dat kan afhankelijk van het reglement in een 20-punten systeem, of 100 of nog anders. Wijnen die binnen het puntensysteem een bepaald aantal punten halen, op 100 bijvoorbeeld 86, krijgen automatisch een gouden medaille. Zo kunnen er tijdens een concours dus meerdere gouden, zilveren of bronzen medaillewinnaars zijn. Thorn scoorde goud op het ‘Grand Concours du Monde’ in Straatsburg, bovendien voor het tweede jaar op rij en dat is een prachtige prestatie.
Keuring van de Limburgse wijn
Een paar weken geleden toerde ik door Belgisch-Limburg op zoek naar streekkazen. Toevallig kwam Wijngoed Thorn op de route. Aangezien ik niet in toeval geloof, beschouwde ik dat als een teken dat ik de Pinot Gris van Thorn moest gaan proeven om het mysterie van de gouden medaille te ontrafelen. De bediende schonk een licht goudkleurige wijn in, met de geur van citrusvruchten als limoen en grapefruit en tropisch fruit als perzik en nectarine. De smaak was gortdroog, verfijnd, met frisse zuren en een volle body, die aangenaam soepel was en in de afdronk verfrissend bleef. Wat van ver komt is in ieder geval heel anders, moeten de Elzasser keurders hebben gedacht. De eigen Pinot Gris wijnen overwegend zijn hoog op smaak, met een volle body, een suggestie van restzoet en overvloedige tonen van tropisch fruit, honingmeloen en rijpe peer, eventueel in combinatie met houtlagering voor nog meer complexiteit. Het beeld van David en Goliath kwam bij me naar boven. En voor beide is er gelukkig een plek aan de dinertafel afhankelijk van je smaak en het gerecht dat wordt geserveerd. 19 oktober is het uur van de waarheid. Dan zal de Confrérie van de Limburgse wijn zijn jaarlijkse keuring houden. Ik ben benieuwd of Thorn net zo goed weet te scoren in een thuiswedstrijd.