Napoleon is beroemd en berucht tegelijk. Aanbidders roemen hem om zijn geniale strategische inzicht, de noodzaak van het verzinnen van achternamen en het burgerlijk wetboek. Tegenstanders zien vooral een over het paard getild mannetje met hoogmoedswaanzin. Champagneliefhebbers danken de kunst van het sabreren aan Napoleon.
Op de Multimiljonairs Academy kun je het volgens de reclame leren. Sabreren, oftewel het op een kunstige manier ontkurken van een fles champagne door middel van een gedecideerde slag met een sabel. De Confrérie du Sabre d’Or heeft zich zelfs ten doel gesteld de traditie van het sabreren weer volledig terug te brengen in Nederland. Ondergetekende sabelt in de bescheiden rang van chevalier vrolijk mee. De oorsprong van de schone kunst is echter een typisch gevalletje ‘hoe van de nood een deugd te maken’… Napoleon was namelijk niet alleen een geniaal strateeg, maar ook een ordinaire champagnist (alcoholist die louter champagne drinkt, term zelf verzonnen). Zijn redenering was simpel. “Als ik een veldslag win, dan vier ik dat met champagne. Als ik een veldslag verlies, dan verdrink ik mijn verdriet met champagne.” Zo zaten standaard karren vol champagne in de bewapening. Zijn vijanden – ook niet dom – wisten dit natuurlijk. Tijdens de slag bij Moskou drong een groep Kozakken het kamp binnen van ‘de kleine korporaal’ en maakte zijn kostbare champagne buit. Maar het bleek te veel gedoe om eerst het korfje af te draaien en vervolgens de kruk uit de fles te ‘frotten’. Sneller en effectiever was het om met een ferme tik de fles te onthoofden.
Het ware verhaal achter de legende?
De cavaleristen van Napoleon waren erop uitgestuurd om bij wijze van track & trace avant la lettre de flessen op te sporen en bezagen de Russische wijze van openen met bovenmatige interesse. Dat kunnen wij beter en mooier, dachten de Fransen uiteraard. En zo is volgens de legende de nobele kunst van het sabreren in Frankrijk ontstaan. Nu heeft ieder legendarisch verhaal minstens twee versies: op zijn minst een gekuiste voor de bühne en een die dichter tegen de waarheid aan schuurt. Waar je mee omgaat, daar word je mee besmet. Dat gold ook voor de staf van Napoleon. De logistiek bleek nauwelijks opgewassen tegen de hoeveelheden champagne die de Corsicaan én zijn directe omgeving er doorheen draaiden. De gulzigheid naar de bubbel was dermate onstilbaar, dat zijn eigen officieren de flessen in zijn en hun zucht naar meer neersabelden. Schande sprak men ervan. Van het gedrag van de officieren van toen…
PS: mocht u door het bovenstaande al in de stemming voor oud & nieuw komen, kijk dan gerust op onze website in ons champagneassortiment. Wilt u zelf een keer sabreren? Dat kan vanaf maart 2016 in hotel-restaurant Berg en Dal in Slenaken onder mijn bezielende leiding.